Relacja z ojcem, a poczucie bezpieczeństwa

 

Zgodnie z badaniami psychologów, to właśnie odpowiednia relacja z ojcem jest odpowiedzialna za poczucie bezpieczeństwa u dziecka. Role matki i ojca różnią się od siebie, do prawidłowego rozwoju społecznego i emocjonalnego dzieci jest potrzebny kontakt z obojgiem rodziców. Podczas gdy zdaniem psychologów matka uczy dziecka empatii oraz daje mu poczucie ciepła, ojciec jest odpowiedzialny za poczcie bezpieczeństwa.

  1.W jaki sposób ojciec wprowadza poczucie bezpieczeństwa?

Aby odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób ojciec odpowiada za poczucie bezpieczeństwa, należy poruszyć temat samego poczucia bezpieczeństwa. U dzieci jest to poczucie, że jest członkiem czegoś stałego – pełni określoną funkcję w rodzinie, nie jest samo i może liczyć na swoich bliskich. W tym przypadku poczucie bezpieczeństwa jest ściśle związane z jasno określonymi normami i zasadami, które funkcjonują w danej komórce społecznej. Poczucie reguł i zasad może więc zapewnić dziecku poczucie bezpieczeństwa. Jeżeli zostanie pozostawione bez jasno określonych norm i zasad, może pojawić się poczucie pustki i niepokoju – jak ma podjąć odpowiednie działania, jeżeli nie wie, czego się od niego oczekuje? Tutaj właśnie pojawia się rola ojca. Podczas gdy matka będzie odpowiadała za wprowadzanie w relację odpowiednich emocji, ojciec wprowadzi określone zasady. Odpowiedzialne ojcostwo polega właśnie na ustalaniu reguł i konsekwentnym ich przestrzeganiu. W tym przypadku nie wystarczy jednak wprowadzenie odpowiednich “przepisów”. Najmłodsi członkowie rodziny mogą jeszcze potrzebować pomocy w ich realizacji.

  2.Poczucie bezpieczeństwa a czas spędzony razem

Aby dziecko czuło się bezpiecznie, musi wiedzieć, że zawsze może liczyć na pomoc. Ojciec, wprowadzając odpowiednie reguły nie może się więc ograniczyć do ich wyartykułowania. Musi również pomóc dziecku w ich zrozumieniu oraz w realizacji poszczególnych działań. Dziecko będzie czuło się bezpiecznie, jeżeli będzie wiedziało, czego się od niego wymaga, oraz jeżeli odpowiednie zachowanie przełoży się na pochwałę, dobre słowo, czy też nagrodę. Nie chodzi tutaj jednak o nagrody materialne. Wystarczy, że ojciec powie “dobrze sobie z tym zadaniem poradziłeś”, albo “lubię, kiedy pomagasz mi w moich pracach”. Oczywiście nie chodzi tutaj o odpowiedzialne zadania, które przerosną możliwości dziecka. Mama ugotowała obiad, ojciec bierze się za zmywanie? Dziecko w tym przypadku może wycierać naczynia, lub podawać talerze ze stołu. W ten sposób ojciec nauczy go zasady: otrzymałeś coś, daj też coś od siebie i przy okazji spędzi z nim czas.

  3.Słowa i czyny, czyli ojciec rozmawia z dzieckiem

Obecnie wielu ojców jest zmęczonych pracą i codziennymi obowiązkami, dlatego poświęcają swoim pociechom mniej czasu, niż robili to na przykład ich ojcowie. Rola ojca w prawidłowym rozwoju dziecka jest jednak bardzo ważna, dlatego nie można ograniczać tych relacji w żaden sposób. Ojciec chce odpocząć po pracy? A może ma w domu do wykonania jakąś pracę? Jeżeli uda nam się w nią zaangażować dziecko, z pewnością wpłynie to pozytywnie na jego rozwój i właśnie poczucie bezpieczeństwo. Malowanie pokoju? Niech dziecko podaje ojcu pędzle. Starsze dziecko może dostać swój fragment ściany do pomalowania. Ojciec po skończonej pracy podziękuje i pochwali efekty, a jeżeli będzie to konieczne – pomoże i pokaże, jak robić to prawidłowo. Dzięki temu dziecko będzie czuło, że ojciec w jego życiu jest obecny, co więcej, będzie pewne swoich umiejętności i możliwości, dzięki czemu poczuje się bezpiecznie. Zrozumie, że potrafi funkcjonować w świecie i zdobywać nowe umiejętności.